Το Ανθρώπινο Πεπρωμένο η Συγχρονότητα & ο Κ.Γιουγκ

Περιγραφή

Μετάφραση Σοφίας Ἄντζακα

Ὁ Γιούγκ ἀπό τήν συναναστροφή του μέ διάσημους φυσικούς τῆς ἐποχῆς του ὁδηγήθηκε στήν διαπίστωση τῆς ἀντιστοιχίας ἀνάμεσα στήν ἀνθρώπινη ψυχή καί στό ἄτομο τῆς ὕλης. Ἡ φυσική βρῆκε τόν τρόπο νά διασπάσει τό ἄτομο. Δέν εἶναι ὅμως εὐρέως γνωστό ὅτι ὁ Γιούγκ βρῆκε τόν τρόπο νά κάνει κάτι ἀνάλογο, μέ τήν ἐνεργοποίηση τῶν ἀρχετυπικῶν συμβόλων, πού βρίσκονται στό βάθος τοῦ ἀνθρώπου.

Ἀπό τήν παρατήρηση τῶν γεγονότων στό μή συνειδητό βάθος τῆς ψυχῆς τῶν πελατῶν του καί ἀπό τήν παρατήρηση ἀναλόγων φαινομένων στίς ἀρχαῖες θρησκεῖες καί μυθολογίες, ὁ Γιούγκ ὁδηγήθηκε στήν ὑπόθεση ὅτι ὑπάρχει ἕνας μή αἰτιατός παράγοντας στό βάθος τῆς ψυχῆς. Ἀλλά καί οἱ φυσικοί βρῆκαν ὅτι ὑπάρχει ἕνας μή αἰτιατός παράγοντας στό φυσικό Σύμπαν. Αὐτός ὁ μή αἰτιατός παράγων πού ἀνακάλυψε ὁ Γιούγκ δέν εἶναι ἀποκλειστικά ψυχικός, ἀλλά εἶναι ταυτόχρονα ψυχικός καί φυσικός ἤ καλύτερα, ὅταν μπαίνει σέ κίνηση, συσχετίζει τά ψυχικά φαινόμενα μέ ἀντίστοιχα φυσικά φαινόμενα στόν φυσικό κόσμο. Αὐτή ἡ συσχέτιση ξεπερνᾶ τό τυχαῖο, γιατί χαρακτηρίζεται ἀπό νόημα καί αὐτό ἀκριβῶς τόν κάνει νά διαφέρει ἀπό κάθε ἄλλη ἔκφραση τοῦ τυχαίου. Τόν παράγοντα αὐτόν ὁ Γιούγκ τόν ἀποκαλεῖ Συγχρονότητα.

Ἡ Συγχρονότητα ὅμως, ἐκτός ἀπό τόν ἄνθρωπο, ἐμφανίζεται καί στό Σύμπαν καί ἔχει ἐφαρμογή σέ ὅλες τίς ἐπιστῆμες. Ἄν ποτέ οἱ ἐπιστήμονες θελήσουν νά χρησιμοποιήσουν τήν ἀρχή τῆς Συγχρονότητας τοῦ Γιούγκ, θά συντελεστεῖ ἐπιτέλους ἡ ἕνωση τῶν Ἀντιθέτων.