Η φυσική ιδιοσυστασία της Σοφίας Άντζακα τη βοήθησε να εφαρμόσει το «ένδον σκάπτε» των Ελλήνων φιλοσόφων και να πραγματοποιήσει, σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό, το σωκρατικό: «γνώθι σ’ αυτόν». Την κατάδυση αυτή «σε βάθος», ως τα μη συνειδητά στρώματα της ύπαρξής της, η Σοφία Άντζακα την επιχείρησε, όχι με την βοήθεια της πλατωνικής ή της ενοραματικής φιλοσοφίας, αλλά με την μέθοδο της νεώτερης Αναλυτικής Ψυχολογίας, όπως την διαμόρφωσε το ερευνητικό πνεύμα ενός μεγάλου ψυχολόγου του καιρού μας του Ελβετού Καρλ Γιουγκ.
Ο Καρλ Γιουγκ υπήρξε ένας «αλιεύς» των «αρχετύπων» της μη συνειδητής ψυχής, ένας ερευνητής του «βάθους», ένας ισχυρός πομπός, που εξέπεμπε τα μηνύματα του «εκ βαθέων». Η τεχνοκρατική συνείδηση της εποχής μας, επιπολάζοντας στην επιφάνεια των ψυχολογικών φαινομένων, μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις κατάφερε να γίνει «δέκτης» των μηνυμάτων του Καρλ Γιουγκ. Γι’ αυτό, είναι σχετικά λίγοι εκείνοι που ασχολήθηκαν ουσιαστικά με λεγόμενη «Πορεία της Εξατομίκευσης» του Καρλ Γιουγκ. Σε έσχατη ανάλυση δεν είναι άλλο παρά η επίμονη διείσδυση του ανθρώπου ως το βάθος της ίδιας της ύπαρξής του, με μοναδικό σκοπό την ολοκληρωτική διερεύνησή της , για την ανακάλυψη ενός εστιακού, διαπροσωπικού σημείου, αυτού του μορίου της συμπαντικής ουσίας, που ο Καρλ Γιουγκ το ονόμασε «Ταυτό».
Η Σοφία Άντζακα αποκαλύφτηκε ξαφνικά πως ανήκε σ’ εκείνους που παίρνουν τη μελέτη της ψυχής στα σοβαρά. Αυτό την οδήγησε κάποτε στη δική της εσωτερική «εξατομίκευση», οπότε διαπίστωσε, από πρώτο χέρι, την ορθότητα των ανακαλύψεων του Καρλ Γιουγκ και άλλων ερευνητών της ανθρώπινης ψυχής. Γι΄ αυτό ίσως μπόρεσε να μεταλαμπαδεύσει στην Ελλάδα το πνεύμα του Γιουγκ με μια σειρά από μεταφράσεις των πιο σημαντικών έργων του.
Παράλληλα προς τις μεταφράσεις των έργων του Καρλ Γιουγκ, καταπιάστηκε και με τη μεταγλώττιση των έργων άλλων ερευνητών του «βάθους», που έχουν επιτελέσει τον άθλο της εξατομίκευσης. Οι εκδότες της «Αντίνεας» κυκλοφόρησαν τελευταία μια νέα μετάφραση της Σοφίας Άντζακα, το βιβλίο «Ένα Πείραμα σε Βάθος» του Π. Ο. Μάρτιν, που, κάπως πρωθύστερα, το συνιστούν σαν μοναδικό βοήθημα, για μια ευκολώτερη προσπέλαση στο κάπως «δύσκολο» έργο του Καρλ Γιουγκ. Και νομίζουν ότι, παρ’ όλα τα σποραδικά μελετήματα για το έργο του μεγάλου Ελβετού ψυχολόγου, που έχουν εμφανιστεί στην Ελλάδα, πρώτη φορά παρουσιάζεται μια συστηματοποιημένη προσπάθεια να μεταφυτευτεί η «συνείδηση του βάθους», στην κοινή Ελληνική συνείδηση της «επιφάνειας». Η Σοφία Άντζακα, φαίνεται πως ήταν η εκλεκτή αυτής της «μεσάζουσας πράξης». Και προχώρησε με τη συνείδηση ενός μεγάλου χρέους.
Όμως μέσα σ’ τούτο το χρέος δεν είδε μονάχα την απλή ανάγκη να μεταμοσχευθεί στον κορμό του Ελληνικού πνεύματος η «καταβολάδα» της ψυχολογίας του βάθους. Είδε και τη μεγαλύτερη ανάγκη να ερευνήσει, με τον ίδιο τρόπο, τα συστατικά της Ελληνικής πνευματικής ζωής, με την πρόθεση να επισημάνει τα διαπροσωπικά και αιώνια στοιχεία της. Φαίνεται πως ανακάλυψε άφθονο υλικό του «πρωτογενούς κόσμου» στη νέα ελληνική ποίηση. Ερεύνησε το έργο δοκίμων ποιητών, που η «υπαρξιακή» ή «μεταφυσική» υφή του έργου τους αποτελούσε μια πρώτη ένδειξη της παρουσίας βαθύτερων κοιτασμάτων από «αρχέτυπα».