Ο Πήτερ Ουσπένσκι (πραγματικό όνομα: Πιοτρ Ντεμιάνοβιτς Ουσπένσκι ή Πιοτρ Δαμιάνοβιτς Ουσπένσκι,ρωσ.: Пётр Демьянович Успенский, Μόσχα, 17 Μαρτίου 1878 – Σάρρεϋ, 2 Οκτωβρίου 1947) ήταν Ρώσος μαθηματικός και φιλόσοφος, που κινήθηκε κυρίως στο χώρο του εσωτερισμού και της ψυχολογίας.

Όταν ο Ουσπένσκυ απομακρύνθηκε από τον Γκουρτζίεφ, δίδαξε τον “Τέταρτο δρόμο”, όπως τον είχε κατανοήσει, στις δικές του ανεξάρτητες ομάδες.

Ο Γκουρτζίεφ πρότεινε ότι υπάρχουν τρεις τρόποι ανάπτυξης του εαυτού μας, γνωστοί ως εσωτερικοί κύκλοι. Αυτοί είναι ο τρόπος του φακίρη που ασχολείται με το φυσικό σώμα, ο τρόπος του μοναχού που σχετίζεται με τα συναισθήματα και ο τρόπος του γιόγκι που ασχολείται με τον νου. Το κοινό στοιχείο και στους τρεις τρόπους είναι ότι προϋποθέτουν αφοσίωση, απομάκρυνση από τον κόσμο. Σύμφωνα με τον Γκουρτζίεφ υπάρχει ένας τέταρτος τρόπος, όπου δεν απαιτεί από τους ακολούθους του να εγκαταλείψουν τον κόσμο: η εργασία της αυτο-ανάπτυξης μπορεί να γίνει μέσα στην καθημερινή ζωή. Ο Γκουρτζίεφ είχε αποκάλεσει το σύστημα αυτό ως Σχολή του τέταρτου δρόμου και σε αυτό ένας μαθαίνει να εργάζεται σε αρμονία με το φυσικό του σώμα, τα συναισθήματά του και τον νου του. Ο Ουσπένσκυ επέλεξε αυτή την ιδέα και πάνω σε αυτή τη γραμμή οικοδόμησε τη Σχολή του.

Ο Ουσπένσκυ έκανε τη χρήση του όρου τέταρτος δρόμος κεντρικό σημείο της διδασκαλίας των ιδεών του Γκουρτζίεφ. Επικεντρώθηκε σημαντικά στις Σχολές του Τέταρτου Δρόμου και στην ύπαρξή τους σε όλη τη ζωή του. Μεταξύ των μαθητών του είναι ο Ρόντνεϋ Κόλιν, ο Μώρις Νίκολ, ο Ρόμπερτ Σ. ντε Ροπ, ο Κένεθ Γουόλκερ, ο Ρενέδιος Βάρο και ο δρ. Φράνσις Ρόουλς.